1.15.2015
Prolog
Dzisiaj... wieczność. Jutro... wieczność. Wczoraj... zbawienie. Nie rozróżniam tego. Jego słowa, gesty, myśli i wszystkie spojrzenia skierowane w moją osobę. Wiem co będę robić jutro... to będzie koszmar, to będzie okropne, to będzie wstrętne... Będę cierpieć, cierpiałam czy dalej tak chcę? Cierpię wewnątrz, zewnątrz już nigdy. Nie mogę, nie chcę, nie mam zamiaru! Wszystkie myśli odlatują, zostaje tylko jedna niezbędna czynność- cierpienie. Tylko to mi pozostało, lecz od dłuższego czasu, nie dostrzegam go... Już od dłuższego czasu istnieję jako osoba którą możemy zobaczyć lecz wewnątrz mnie nie ma. Zostałam zniszczona i nie czuję bólu czy urazy... U mnie to codzienność. Umarłam, żyję. Nie uciekam. Nie wyrywam się, nie chowam. Po prostu poddaję się. Zamykam oczy... Uciekam od rzeczywistości i jestem w białej pustce. Nie umiem już marzyć. Nie jestem już tą zwykłą dziewczyną jaką byłam kiedyś, sponiewierano mną, zepsuto i nazwano najgorszym. Nie noszę kolorowych sukienek, warkoczyków. Nie mam tego i nigdy nie miałam... Jestem chłopczycą w czarnych ubraniach, z niczym wyrysowanym w oczach. Poznaj mnie, moją historię... Jestem Ava, mam 16 lat. Nie czuję bólu a ty jesteś moim cierpieniem którego nigdy nie ukażę przed twą osobą.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Wow! Bardzo ciekawie się zapowiada :) Dziękuję za reklamę, na pewno będę czytać :3
OdpowiedzUsuńjejku, serio to mnie wciągnęło. czekam na rozdział
OdpowiedzUsuńTajemniczo i bardzo ciekawie. Czekam na rozdział.
OdpowiedzUsuńprolog jest bardzo fajny tylko szkoda że taki krótki. Wygląd bardzo pasuje do tematyki opowiadania. Pozostaje mi życzyć powodzenia w tworzeniu rozdziałów.
OdpowiedzUsuńhttp://take-a-pencil-and-draw-a-f1.blogspot.com/
Więc tak: intryguje, ciekawi i zachęca do czytania dalej, mimo iż jest krótkie, ale moim zdaniem prologi zbyt długie nie powinny być a przede wszystkim zachęcać do dalszego czytania. No i Twoje mnie zachęciło, dlatego czekam na rozdział pierwszy i jakbyś mogła to dałabyś mi znać, kiedy wstawisz? Chciałabym wiedzieć o czym dalej będzie Twoje opowiadanie :)
OdpowiedzUsuńŻyczę weny i powodzenia.
Pozdrawiam! :)
dragon-story.blogspot.com
Zapomniałam wspomnieć, że wygląd bloga jest fajny, ale trochę literki są bardzo malutkie i ciężko będzie je czytać na komputerze. Dlatego moja taka mała rada, jakbyś mogła je powiększyć było by znacznie lepiej ;)
UsuńDziękuję za miłe słowa ❤
UsuńTwoje opowiadanie też jest ciekawe i wgl takie gjsnxjrncosj że nie mam słów xd jesli chodzi o te literki... Będzie nowy szablon, ten jest tylko taki na próbę by nie bylo tu pusto i wgl. Będę Cię informować z wielką chęcią i zacieszem na mordce. Jeszcze raz dziękuję!
/Pain
Ciekawe, super blog ;) No i wystrój boski! *-* Masz talent do pisania, czekam na następną część. Zapraszam też do siebie: http://rysowanie-z-haniko.blogspot.com/
OdpowiedzUsuńPozdrawiam,
Haniko
zacznę od tego, że wygląd bloga jest rewelacyjny. Wszystko ze sobą świetnie współgra.
OdpowiedzUsuńTreść jest niepokojąca, przepełniona beznadzieją i obojętnością. Ava musiała sporo w życiu przejść i wycierpieć, dlatego stała się nieczuła, wrecz kamienna.
Prolog nie zdradza zbyt wiele, mam nadzieję, ze w kolejnych rozdziałach dowiemy się więcej o bohaterce.
Jeśli znajdziesz chwilkę, zapraszam cię serdecznie do siebie, będzie mi bardzo miło
http://nim-ci-zaufam.blogspot.com/
Czekam na kolejny!
OdpowiedzUsuńhttp://instant-harry-styles-fanfiction.blogspot.com/
Po prologu domyślam się, że będzie to krwawa, z bólem i sekretami historia czyli coś co bardzo lubię. Ponadto Lily Collins w szablonie bloga utwierdza mnie w przekonaniu, że to będzie coś interesującego. Zapraszam do mnie: zyje-sie-tylko-raz-mn.blogspot.com
OdpowiedzUsuńciekawie się zapowiada :)
OdpowiedzUsuńhttp://cieszymordkaa.blogspot.com
Hmm... Na razie jest bardzo melancholijnie i smutno. Dobra... Prolog jest świetny. Jest prologiem. XD Taki ma być. Pełni swoje funkcje. Zaciekawiłaś mnie i trochę się boję, co będzie dalej, ale i tak z chęcią wpadnę na pierwszy rozdział.
OdpowiedzUsuńJestem zaintrygowana Evą i nie mam pojęcia, co wymyślisz dalej, ale chyba nie jest jedną z nastolateczek pełną radości z życia... I niepokoję się, co też się z nią stało...
Wspaniały prolog. Niecierpliwie czekam na ciąg dalszy.
W miarę możliwości informuj mnie o nowych notkach u mnie.
~ Juns
hunger-games-73.blogspot.com
Prolog jak to prologa za duzo nie zdradza xd jest taki tajemniczy... Szkoda ze pisze z telefonu i nie moge zobaczyc wygladu ;/
OdpowiedzUsuńpozdrawiam
hidingincassberd.blogspot.com
Nie nazwałabym tego prologiem. Trochę za krótkie. Raczej wstęp.
OdpowiedzUsuńBardzo zachęcający i ciekawy. Lubię nutkę tajemniczości, a ty bardzo fajnie zbudowałaś tu napięcie.
Zaintrygowałaś mnie na tyle bym chciała patrzeć co będzie dalej (dałam obs). Mam nadzieję, że mnie nie zawiedziesz.
Co do fabuły wiem niewiele więc nie będę się na razie wypowiadać.
Styl wygląda fajnie.
Jedyne do czego się teraz przyczepię to wielkość czcionki. Musiałam sobie nieźle powiększyć obraz z przeglądarki, żeby coś wyczytać, a jeszcze nie mogłam się zbyt swobodnie poruszać po stronie bo obrazek z lewej mi zasłaniał.
Radziłabym ci coś z tym zrobić.
Pozdrawiam i życzę sukcesów.
http://dziennikidestiny.blogspot.com/
Dziękuję za miłe słowa. Jak już wcześniej pisałam szablon będzie zupęłnie inny, ten jest tymczasowy. Jeszcze raz dziękuję.
Usuń/Pain
Ciekawie się zaczyna. Wstęp interesujący. Nie mogę się doczekać kiedy się pojawi pierwszy rozdział oraz nowego wyglądu. Ten też jest ładny, ale skoro mówisz, że ten jest tymczasowy... to się zmieni.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam ;)
http://back-from-los-angeles-magical2.blogspot.com/
Szablon skończony :)
OdpowiedzUsuńhttp://szablon-caffee.blogspot.com/2015/01/youre-just-another-day.html
Dopiero prolog a juz sie zakochałam w tym opowiadaniu 😚😚 Mam nadzieje ze 1 rozdzial pojawi sie szybko i przy nastepnych rozdziałach życzę weny ❤❤❤ - Ola
OdpowiedzUsuńO rzesz. Ja tu zaczynam od prologu, który bardzo często okazuje się niewypałem, a tu takie coś. "Dzisiaj... wieczność. Jutro... wieczność. Wczoraj... zbawienie." To właśnie początek zupełnie mnie oczarował. Mam trochę wrażenie, że będzie to coś magicznego, choć sam opis bardzo mi pasuje, do osoby z depresją. Może3 lepiej nie będę się zagłębiać w portret psychologiczny bohatera, którego właściwie nie znam. Twój prolog jest świetny, wciągający, intrygujący. Cud, miód i orzeszki.
OdpowiedzUsuńNie bój się, jeszcze dam radę się do czegoś przyczepić. Nie ma akapitu (akapit = wcięcie). Tak, czy siak, możesz być zadowolona ze swojej pracy.
Dziewczyna z Sennika Mysz
Już mi się podoba <33
OdpowiedzUsuń